Χαμένος κάπου στα στενά προς Φιλοπάππου
Pierdut undeva pe străduțele spre Filopappou
Εδώ που η πόλη καταφέρνει να μην βιάζεται
Aici unde orașul reușește să nu se grăbească
Στο κέντρο άρχισε ο γύρος του θανάτου, βράδυ Σαββάτου
În centru a început tura morții1, sâmbătă seara
Ένας αέρας να τρυπάει το κορμί μου
Un vânt îmi străpunge trupul
Εγώ βρεγμένος πιο πολύ απ’ την καμπαρτίνα μου
Eu, mai ud decât impermeabilul meu
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Από το πάρκο με έχει πάρει το ντουμάνι
Fumul gros din parc m-a amețit
Απ’ τα μπαλκόνια γιασεμί και νυχτολούλουδα
De pe balcoane, iasomie și flori de noapte
Μια ξεκούρδιστη λατέρνα ίσα που πιάνει το Τσιτσάνη
O laternă2 dezacordată abia mai prinde cântecul lui Tsitsanis
Τόσα χρόνια κάθε βράδυ και δε φτάνει
Atâția ani, în fiecare seară, și tot nu e de ajuns
Κάποιος θα έλεγε πως έγινε ρουτίνα μου
Cineva ar putea spune că a devenit rutina mea
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Λύκος στη νύχτα η μοναξιά μου που ουρλιάζει
Lup în noapte e singurătatea mea care urlă
Απόψε μέχρι και ο καιρός μαζί μου τα ‘βαλε
În seara asta, până și vremea s-a întors împotriva mea
Και αφού η βροχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχαράζει
Și fiindcă ploaia nu s-a transformat niciodată în grindină, se crapă dulce de ziuă
Έχουν περάσει μήνες που είσαι μακρυά μου
Au trecut luni de când ești departe de mine
Και έχει θολώσει η κούκλα που είχα στη βιτρίνα μου
Și neclară e păpușa pe care o aveam în vitrină
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Χτυπάει η καμπάνα πένθιμα του Λουμπαρδιάρη
Bate clopotul funebru al bisericii Loumbardiari
Σαν να μου λέει πως και σήμερα το χάσαμε
De parcă mi-ar spune că și azi am pierdut
Έχει γυρίσει στη φωλιά του το φεγγάρι και εγώ χαμπάρι
Luna s-a întors în culcușul ei, iar eu nici habar n-am
Σ’ ένα παγκάκι με τα χέρια μαξιλάρι
Pe o bancă, cu mâinile drept pernă
Με έχει δεμένο το μυαλό στη γκιλοτίνα μου
Mintea mea m-a legat de ghilotina mea
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Λύκος στη νύχτα η μοναξιά μου που ουρλιάζει
Lup în noapte e singurătatea mea care urlă
Απόψε μέχρι και ο καιρός μαζί μου τα ‘βαλε
În seara asta, până și vremea s-a întors împotriva mea
Και αφού η βροχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχαράζει
Și fiindcă ploaia nu s-a transformat niciodată în grindină, se crapă dulce de ziuă
Έχουν περάσει μήνες που είσαι μακρυά μου
Au trecut luni de când ești departe de mine
Και έχει θολώσει η κούκλα που είχα στη βιτρίνα μου
Și s-a aburit păpușa pe care o aveam în vitrina mea
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Dar te caut cu disperare în Atena mea
Note
- Se referă la agitația de sâmbătă noaptea din Atena.
- Lanterna era un instrument popular în Grecia la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului al XX-lea, fiind considerat „jukebox-ul” epocii.
