Τέλος εδώ δεν έχει μετά
Aici e sfârșitul, nu mai există un „după”
Να μην ξαναρθείς οι δρόμοι φωτιά
Să nu te mai întorci, drumurile-s foc
Το όχι σκληρό, το βλέμμα ψυχρό
„Nu”-ul e dur, privirea e rece
Να αμύνομαι το ‘χω το χάρισμα
Am darul de a mă apăra
Τέλος εδώ, κορμί μου κενό
Sfârșitul e aici, trupul meu e gol
Παιχνίδια διπλά, το ψέμα βουνό
Jocuri duble, minciuna e cât un munte
Δε λέω πολλά, παθαίνω απλά
Nu spun multe, doar sufăr
Σε ευαίσθητα, κάτι σα ράγισμα
În cele sensibile, ceva ca o fisură
Μια μικρή ζημιά το δικό μας το θέμα
O mică stricăciune e povestea noastră
Μια προσωρινή γρατζουνιά μου στο δέρμα
O zgârietură trecătoare pe pielea mea
Όμορφή μου αρχή με γνωστές καταλήξεις
Începutul meu frumos, cu finaluri cunoscute
Δράμα και μετά ούτε μνήμη, ούτε τύψεις
Dramă și-apoi nici amintire, nici regrete
Τόση αγάπη, μια τέτοια απάτη
Atâta iubire, o asemenea înșelătorie
Μια θάλασσα τόσο ρηχή
O mare atât de superficială
Δεν τρέχει κάτι και αίμα και δάκρυ
Nu e nimic în ea, nici sânge, nici lacrimă
Τα παίρνει απόψε η βροχή
Le ia în seara asta ploaia
Τόση αγάπη, μια τέτοια απάτη
Atâta iubire, o asemenea înșelătorie
Μια θάλασσα τόσο ρηχή
O mare atât de superficială
Δεν τρέχει κάτι και αίμα και δάκρυ
Nu curge nimic, și sânge, și lacrimă
Τα παίρνει απόψε η βροχή
Le ia în seara asta ploaia
Μια μικρή ζημιά, κατά τ’ άλλα… καλά!
O mică stricăciune, în rest… totul bine!
Τέλος εδώ, κομμένη η ροή
Sfârșitul e aici, scurgerea s-a tăiat
Στα πλήκτρα του χτες σιωπή ηχηρή
Pe tastele de ieri, o tăcere sonoră
Κουβέντα μη λες, μου σπας τις γραμμές
Nu spune nimic, îmi distrugi echilibrul
Τα όρια είναι στο κόκκινο
Granițele sunt cu roșu
Τέλος εδώ, δεν έχει μαζί
Sfârșitul e aici, nu mai există „noi”
Θα μείνω αλλού, θ’ αλλάξω ζωή
Voi trăi în altă parte, îmi voi schimba viața
Και θα σε μετρώ σαν τραύμα μικρό
Și te voi privi ca pe o rană mică
Σημάδι μου, κάπως ανώδυνο
O urmă pe mine, cumva nedureroasă
